Na een goede nacht gingen we ontbijten - en waar de reusachtige eetzaal gisteren slechts door een Hollands reisgezelschap en onszelf werd bevolkt, was er nu nog niet 1 van de honderd tafels vrij. Nog steeds wel een verdwaalde Hollander hier, maar voornamelijk (welvarende) Indonesiërs die zich het ontbijtbuffet goed lieten smaken. Wij ook trouwens - qua eten moet je op verre reizen altijd even in een ritme komen, maar er staat meestal wel iemand om en omeletje naar keuze te maken, en met een bakje fruit, een kopje thee of koffie en een broodje is de bodem gelegd voor dag.

Onze chauffeur stond volgens afspraak om 8 uur klaar om on weer in het muurvaste verkeer van deze stad te storten. Einddoel van de dag is Bandung, maar we zouden onszelf tekort doen als we niet ook in Bogor bezoeken. Ik zeg steeds bijna Hodor (uit Game of Thrones) maar Bodor het is. De botanische tuinen aldaar zijn wereldberoemd (in heel Azie, dan wel Indonesië) en zeker het ommetje waard, zo blijkt.

Terwijl het verkeer om deze oase van rust heen raast (ook Bogor is een miljoenenstad) wandelen wij langs reuzenwaterlelies (bloeien helaas 's-nachts, net als in de Efteling), vervaarlijk schommelende hangbruggetjes en, niet te vergeten, een klein Nederlands kerkhofje. Niet al te oud, want deze tuin bestaat pas sinds het begin van de 19e eeuw, maar toch apart om hier oerhollandse namen te zien staan.

Nananga stelt ons vervolgens voor om ergens te gaan kijken hoe wajangpoppen gemaakt worden, en bracht ons nar een kleine workshop+winkel in een rustige buurt dicht bij het centrum. We werden opnieuw (deels) in het Nederlands tewoordgestaan - best apart, maar wel te begrijpen als je weet dat 80 % (!!) van de toeristen in Indonesie uit Nederland komt! Het grapje dat RMS behalve voor de Molukse Republiek ook voor Rijst Met Sambal staat hebben we meerdere keren mogen aanhoren.

We zijn in een keer van onwetend verandered in wajang-experts. Althans - we weten nu dat op West-java de Wajagpoppen van hout worden gemaakt (van een soort Essenhout), en op midden Java van leer, en dat er ongeveer 300 verschillende karakters bestaan in de diverse verhalen die met wajangpoppen worden uitgebeeld. Laat de vader-des-huizes van het wajangpoppenbedrijfje waar we te gast zijn ze nou alle 300 uit zijn hoofd kunnen maken! We worden onthaald op thee en pisang goreng - en bewonderen natuurlijk de uitstalling van volledig aangeklede poppen. Die vinden we zelf wat te kitscherig, dus kiezen we voor 2 naturelle houten hoofden (van Rama/Romeo en Sita/Julia uit de Ramayana)

Na Bogor dus inderdaad naar Bandung - hemelsbreed misschien maar een kilometer of 80, maar de weggetjes zijn smal, bochtig en ZEER druk - eigenlijk was het één grote file - en dus hebben we daar toch wel een uur of 4 over gedaan. Dit gaf ons natuurlijk de kans om (wat bij te slapen en) het leven langs de weg te observeren. Het was al donker (en begon net te hozen) toen we Bandung binnenreden.