indo2017.reismee.nl

Kennismaken met Flores

Het is weer allemachtig vroeg opstaan vandaag - want om 5 uur is er de taxi om ons op de 7:30 vlucht te krijgen. Sanur is leeg dus we zijn weer veel te vroeg.

Flores ligt een paar eilanden ten oosten van Java (ga het rijtje maar af: Bali Lombok Soembawa, Soemba Flores Timor, zelf nooit geleerd maar hoor het mijn moeder zo opdreunen) dus we vliegen met prachtig uitzicht eerst over Lombok en Sumbawa voordat Flores in zicht komt. Daar maken dan eerst een tussenstop in Labuan Bayo, om uiteindelijk in Ende van boord te gaan.

Hier worden we door gids Andi en driver Robert verwelkomd met een bordje Welcome to Flores Rensink Family. Much appreciated :-)

Het eerste wat we in Ende doen is een bezoek brengen aan het huis waar Bung Karno (Soekarno) door de Nederlands-Indische overheid naartoe was gestuurd bij wijze van ballingschap.

Hij is uiteindelijk natuurlijk president nummer 1 geworden, dus staan de stoel waaraan hij zat en het bord waarvan hij at als museumstuk uitgestald. Maaike’s interesse gaat natuurlijk met name uit naar het echtscheidingsconvenant waarin staat dat hij zijn ex 4200 gulden moest betalen.

Vervolgens naar de lokale markt - heel veel groente en fruit, hier en daar wat kippen en een enkele vis. En pepers in alle soorten en maten natuurlijk. Andi koopt wat bananen en een ananas voor onderweg.

De mensen zijn hier trouwens heel anders dan op Java en Bali: het zijn van oorsprong polynesiërs, donkerder, dikker en met kroeshaar - met een compleet ander straatbeeld tot gevolg.

Bovendien is men hier volgens onze gids - zelf ook afkomstig van Flores - ook veel assertiever van aard dan de zwijgende en afwachtende Javaan. Tenslotte is hier in plaats van 90% moslim (Java) of 85% Hindoe (Bali) 85% van de inwoners katholiek. Er zijn dus kerken in het straatbeeld verschenen, en is de kans om 4 uur te worden opgeroepen tot gebed nu erge klein (hoera).

Na de lunch, die de stelling ‘hoe verder naar het oosten hoe heter’ maar weer eens bewees, rijden we vanuit Ende de bergen in naar het dorpje Moni. De weg is ooit door de Nederlanders (door meerderen hier gewoon als ‘VOC’aangeduid) aangelegd om het vervoer van kruidnagelen naar de haven van Ende te vergemakkelijken.

Vanuit prachtig gelegen (edoch wifiloze) Kelimutu Eco Resort, waar we overnachten, gaan we morgenochtend keivroeg de Kelimutuvulkaan bestijgen om daar (maar weer eens) een zonsopgang mee te pikken. Hopelijk geen wolken!

PS bij het avondeten belt Anne met goed nieuws over haar eerste tentamen - waarop we nog maar een biertje doen

Reacties

Reacties

Andries

Interessant, vooral wat je vertelt over het ballingsoord van Soekarno en over de religieuze en polynesische achtergrond van de bewoners. Dat wist ik allemaal niet.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!