Vanochtend splitst ons programma zich. Maaike blijft namelijk lekker rond hotel Happy Happy luieren terwijl gids Andi en ik (Herman) een flink eind gaan wandelen - uiteraard naar (de topvan)een vullkaan hier in de buurt en het bijbehorende kratermeer.

Het is inderdaad een lekker klimmetje - zeker als we inderdaad besluiten te gaan kijken of we bij het (knalgele) kratermeertje kunnen komen. Gelukkig lukt dat prima,en weten we heelhuids het echte pad en de auto weer te vinden.

Ondertussen hoor ik Andi uit over politiek, en gezondheidszorg, en vertel ik hem hoe ik in april mijn been brak en waarom ik een steunkous draag. Dat ‘kous’ in het indonesisch ‘kaus’ is zal niemand meer verbazen.

Door intensieve voorlichting, het gebruik van klamboes en door intensief ‘sprayen’ in de steden is het malariaprobleem hier trouwens enorm verminderd. En nu we het toch over enge ziektes hebben, in 2003 was hier een enorme rabies-epidemie onder de hondenpopulatie en is zijn ALLE honden op het eiland afgemaakt. Best wel drastisch.

Als we terug komen bij het hotel ligt Maaike daar zeer relaxed op de veranda te lezen en youtubefilmpjes te kijken.

Vanmiddag gaan we (alweer) naar twee traiditionele dorpjes ten zuiden van Bajawa, onder de rook, of eigenlijk beter gezegd, in de wolken/mist van de vulkaan Gunung Inerie.

Het eerste dorpje dat we bekijken heet Luba en is gebouwd in twee lagen. Ook hier zijn de huizen van bamboe en kokoshout. Er hangen kleurige lappen, producten van de weefhuisvlijt van de vrouwen. Er zijn buiten de huizen altaarhutjes voor vrouwen en mannen apart. Kinderen spelen buiten. Mannen zien we niet.

We lopen door naar het buurdorpje Bena. Dit is beroemd om zijn megalieten, grote rechtopstaande stenen die midden tussen de huizen staan om de graven van voorouders te markeren. We krijgen een shawl om om ons welkom te heten - en we hadden het al zo warm...

Zo doods als het plaatsje gisteren was, zo vol leven is Bena. Er klinkt getimmer omdat een groep mannen een soort offertafel voor een nieuw huis aan het uitbeitelen is. Er worden sierlijke figuren uitgeklopt ter decoratie. Sowieso worden er regelmatig nieuwe huizen gebouwd.

Kinderen doen handklapspelletjes (lijkt erg op steen papier schaar), doen verstoppertje, vrouwen zitten te weven, tientallen kippen scharrelen rond, een varken knort en iedereen begroet ons allerhartelijkst, ondanks het feit dat uit het gastenboek duidelijk is dat er hier een paar dozijn toeristen per dag komen.

Er is een informatiecentrum, waar bezoekers een donatie geven aan de gemeenschap (een paar euro) en verwerven daarmee het recht om mensen en omgeving te fotograferen (is onze theorie). Bovendien kopen we twee shawls en een bamboe beker.

Ook hier worden zeerregelmatig dieren geofferd. Gisterochtend is er nog een buffel geslacht om een hut in te wijden - het de bloedvlekken waren overal nog vers en kleverig.

Veel vrouwen hier kauwen voortdurend op betelnoten, waardoor hun tanden en speeksel rood kleuren, als ze tenminste nog tanden hebben, en hun lippen op lijken te zwellen. Een tandeloze vrouw laat ons zien hoe ze noten fijn stampt in een buffelhoorn zodat ze toch het notenpoeder kan eten.

Er liggen koffiebonen, cacaobonen en macademianoten te drogen. Andi laat ons zien hoe hij als kind knikkerde met macademianoten.

We lopen naar boven waar een Mariabeeld van een blanke Maria is. Temidden van alle offerrituelen bloeit het Rooms Katholieke geloof hier ook nog.

We eten 's avonds heel lekker in een restaurantje niet ver van het hotel. Ik (Maaike) nam voor het eerst friet (wel met kip met zoetzure saus hoor). Heerlijk ter afwisseling van de rijst.

Later hebben we op de veranda van het hotel nog lang zitten praten met backpackjeugd (van rond de 25) die hier vandaag is komen aanwaaien, wisselen wat tips uit over de gebieden waar we net vandaan komen. De een is trouwens het afgestudeerd in Utrecht en begint over 10 dagen als advocate, een ander is al anderhalf jaar op reis en van plan dat nog een paar jaar te blijven doen. Onvoorstelbaar hoe internet een revolutie is geweest voor vrijwel alle aspecten van het wereldreizen (contact met thuis (whatsapp en skype), tickets en hotels boeken (booking.com), de weg vinden (google maps), werken onderweg (email, vpn) en ook reisgenoten zoeken (facebook).